Hoe maak je van een NEE een JA?

Veel mensen volgen veel trainingen. Want er is altijd iets te verbeteren. Deze mensen hebben niet door dat ze zelf de oorzaak zijn van het feit dat ze geen steek verder komen met die training.  Het fundament ontbreekt omdat ze geen JA zeggen tegen zichzelf. Elke training is dan een luchtkasteel bouwen in het moeras. Het moeras van NEE. Het moeras van steeds meer onzekerheid in plaats van het stevige fundament van meer zelfvertrouwen.

JA ik ben goed genoeg, JA ik ben goed, JA ik ben.

Zo vaak hebben ze NEE gehoord: “Mijn vader zei dat ik nooit zakelijk genoeg zou zijn om een eigen bedrijf te hebben”. Waar is je vader? Hij is overleden. Zei hij dat vandaag tegen je? Nee maar…

Je vader is er niet in het hier en nu. Dat ben jij, jij zegt nu NEE tegen jezelf. Nog harder en vaker dan jouw vader dat ooit tegen jou heeft gezegd.

Mama, mag ik een snoepje?

Als kind begint het al: “ Mama, mag ik een snoepje?” Je doet er alles voor. Je zet het op een krijsen, stampvoeten en huilen. Je hele ziel en zaligheid zet je in. Soms leidt dit tot instant bevrediging. Vaak ook niet. Al snel zie je een NEE als een persoonlijke afwijzing. En ga je zelf geloven dat je geen JA verdient van de ander. Later geloof je dat ook en vertel je dat jezelf meerdere malen.

Steeds meer NEE

En dan word je ouder. Het lijkt wel steeds minder te lukken. Je bent nu 16, ga zelf maar je zakgeld verdienen. Een baantje als vakkenvuller. Ik wil de koffie en koeken wel bijvullen. Nee, we hebben je ingepland bij de bierkratten. Oeps. Dat ben je niet gewend. Werken voor je geld en ook nog klakkeloos doen wat je baas van je vraagt. Anders ben je je baantje kwijt. En je houdt je mond. Je vraagt je af: hoe krijg ik het voor elkaar dat ik mijn werk leuk en motiverend blijf vinden EN mijn salaris ook krijg? En dan wordt je ontslagen. Te oud als vakkenvuller. Ja maar, ik wil ook wel bij de kassa werken. Nee, daarvoor hebben we iemand anders in gedachten. En weer voel je je persoonlijk afgewezen. Weer zeg je het tegen jezelf: ‘Zie je nou wel? Mijn vader had gelijk.’

Het fenomeen tegengestelde belangen

Je werkgever is er niet voor jou. Je klant is er niet voor jou. Je leverancier is er niet voor jou. Iedereen is er voor zichzelf. Jij ook. Dat niet alleen, iedereen is ook nog anders. Iedereen heeft een eigen persoonlijke code. Soms herken je deze niet. Soms herken je deze wel, maar heb je geen idee hoe je daar mee moet omgaan. En je zegt tegen jezelf. “Ach laat toch, al die moeite. Ik ga wel ergens anders werken. Ik ga wel een relatie met iemand anders aan. Deze klant past niet bij mij. Dit teamlid heeft persoonlijke problemen, ik zoek wel een ander. Ik geef mijn kinderen die snoep wel, dan zijn ze rustig.”

Toegeven of vechten, waar kies je voor? Want het komt niet in je op dat je bij tegengestelde belangen een JA kunt ontvangen of geven en ook nog de relatie kunt verdiepen. Want zo is je leven tot nu toe niet geweest. Je voelde persoonlijke afwijzing. Vechten of vluchten. Een oergevoel en nog steeds aan de orde.

Begin met JA zeggen tegen jezelf

Hoe maak je van een NEE een JA? Dat begint bij het JA zeggen tegen jezelf. Het is jouw leven. Je zegt JA tegen jezelf. Tegen jouw leven. Als iets tot nu toe niet lukte, was er iets wat je niet wist. Iets wat je niet kon. Een stappenplan wat je nog niet had gevolgd. Een ervaring die je nog niet had opgedaan. Je wist niet dat er een manier bestaat om een JA te ontvangen, zonder dat de ander zich tekort gedaan voelt. Dat er een manier bestaat om een JA te geven zonder jezelf weg te geven. Dat een JA ontvangen en gegeven kan worden zonder dat de relatie wordt geschaad, zonder dat je hoeft te vechten of te vluchten. Want uiteindelijk gaat het daar toch om? Om mensen en om relaties.

Wat is voor jou de meest effectieve manier om na een NEE toch een JA te krijgen?