Een tijdje geleden bevond ik me in een proces, waarbij al het ‘oude’ op z’n kop is komen te staan. Waar niets meer waar was. Zelfs niet wie ik dacht dat ik was. Mijn moeder zei altijd:
“Jacqueline? Oh, zij redt zich wel!”
Ze zei het met trots en zekerheid. Alleen kon ik het toen – als klein meisje – niet zo ontvangen. Het maakte me hard en vastberaden om mijn onafhankelijkheid zo groot mogelijk te laten zijn. Het maakte dat ik altijd keiharde onomkeerbare besluiten nam. Het maakte dat ik een pantser droeg. Het pantser van de ervaren, doorgewinterde professional die haar zaakjes voor elkaar had. Die met name haar mannelijke eigenschappen op een rijtje had gezet en het plaatje naar de buitenkant keurig opgepoetst liet schijnen.
En toen kwam ik Delphine Ghekiere tegen. Verontwaardigd was ze:
“Je bent helemaal niet zoals mensen over je praten! Ze zeggen dat je een keiharde tante bent, maar zo ken ik je helemaal niet!”
Ik deed haar Archetype zelftest. Langzaam schonk ik haar mijn vertrouwen. Mijn kwetsbaarheid. Mijn pure overlevingsdrang. Mijn masker leverde ik in. Wat er overbleef gaat vorm krijgen in mijn nieuwe branding. In een nieuwe samenwerking. Mijn nieuwe Zelf-Verbinding is een feit. Ik vertrek opnieuw. Het zachte vrouwelijke, wie ik in Wezen ben, mag meer tot uiting komen.
Wat het voor jou betekent? Dat ik je laat zien dat ik ook mijn gevechten heb geleverd. Dat het bij mij ook niet zomaar is komen aanwaaien. Dat ik heb geleefd en overleefd met veel en met heel weinig geld. Met veel en met heel weinig gezondheid. Met teveel en met precies genoeg kilo’s. Met veel rugklachten en weinig rugklachten. Met veel en heel weinig vrije tijd. Met veel en met weinig sporten. Met veel en met weinig materie. Met een groot huis en in een stacaravan. Met veel thuis zijn en met altijd onderweg zijn. Met partner en zonder partner. Met mijn kinderen en ook zonder mijn kinderen, als ze bij hun vader waren. Een bijna-dood-ervaring bij de geboorte van mijn dochter. Met Moederdag, Kerst en Oud en Nieuw in bed kruipen omdat ik het niet meer zag zitten in m’n eentje. Met vertrouwen en zonder vertrouwen, in mezelf en in de ander.
Dus ja, ik red me wel. Maar liever. Liever heb ik. Dat je me ziet zoals ik ben. Liever heb ik dat je begrijpt dat ook ik dapper mijn levens- en ondernemingspad heb belopen. Met en zonder goede resultaten. Met en zonder strijd. Dat ik niets liever wil, dan jou laten ervaren dat het kan. Helemaal op jouw manier. En dat ik graag jouw pad, dat ik niet voor je kan lopen, een stukje lichter en korter voor je en met je maak.
Ga de verbinding aan met jezelf, ga de verbinding aan met je klanten. Deel je bijzondere waarde, los het probleem op van je klanten, wees uniek in je vak. Dat is wat ik voor je wens en waarin ik je graag bijsta.
Ik red me wel, jij ook?
Vertel me in een reactie hieronder of je het bovenstaande herkent en hoe je jezelf doet kennen. Verder ben ik benieuwd wat je nog meer van mij zou willen weten.
